Niebezpieczne zwierzęta żyjące w Hiszpanii

Hiszpania jest piękna, słoneczna i gorąca (latem), nie mniej jednak na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo. Nie mówię tu o rabusiach, złodziejach i innych homo sapiens. Dzisiaj zapoznacie się z niebezpiecznymi zwierzętami, które zamieszkują tereny Hiszpanii. Dowiecie się gdzie najłatwiej jest je znaleźć i co zrobić jeśli nas ugryzą lub zaatakują.

Jakie niebezpieczne zwierzęta żyją w Hiszpanii?

Hiszpania ma zróżnicowaną faunę. Spotkamy tutaj zwierzęta, które żyją w Polsce, ale także takie, które są niespotykane w naszej szerokości geograficznej.

Pająki

W Hiszpanii żyje wiele gatunków pajęczaków, ale na jeden należy uważać szczególnie. Mowa tu o słynnej czarnej wdowie iberyjskiej. Od tradycyjnej rożni się wielkością kończyn – ta europejska ma dłuższe odnóża. Do tej pory obecność tego pajęczaka zarejestrowano na wybrzeżu Murcji, Katalonii, Andaluzji i w dolinie rzeki Ebro. Nie oznacza to, że nie występuje w innych rejonach. Czasami pająk ten mylony jest z fałszywą czarną wdową, które często zamieszkują tereny pod kamieniami i głazami. Nie mniej jednak zawsze warto być ostrożnym.

Najbardziej narażeni na ukąszenia czarnej wdowy są pracownicy rolni i to właśnie w lecie odnotowuje się w Hiszpanii najwięcej ukąszeń tego pająka. W przeciwieństwie do czarnej wdowy amerykańskiej czy autralijskiej gatunek iberyjski nie jest tak niebezpieczny, jej ukąszenie nie jest śmiertelne (chyba, że jesteś uczulony na jej jad). Jeśli już przytrafi ci się ukąszenie przez hiszpańską czarną wdowę, natychmiast udaj się do lekarza.

Skorpiony

Hiszpanię zamieszkuje kilka gatunków skorpionów, mniej i bardziej groźnych:

• Belisarius xambeui czyli skorpion ślepy. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że nie ma oczu. Zamieszkuje Katalonię i pojawia się w miejscach gdzie są szczeliny skalne czy też jaskinie. Gatunek ten jest pod ochrona a jego ukąszenie jest niegroźne.
• Euscorpius balearicus. Występuje na Balearach i najczęściej można spotkać go w miejscach wilgotnych, czyli pod kamieniami, ściółką leśną czy też pod korą drzew. Ugryzienie tego skorpiona nie jest groźne dla człowieka.
• Euscorpius flavicaudis posiada tułów w kolorze czarnym a odnóża w kolorze żółtym. Występuje na Półwyspie Iberyjskim jak i na Balearach. Lubi wilgotne miejsca i często chowa się w piwnicach lub w ruinach domów. Jego ukąszenie przypomina ukąszenie pszczoły.
• Buthus occitanus potocznie zwany skorpionem zwyczajnym. Ma on ubarwienie żółtawe i jest najczęściej spotykanym gatunkiem na terenie Hiszpanii. Jego ukąszenie powoduje silny ból a trucizna może powodować wymioty, zawroty głowy, biegunkę i gorączkę. Ugryzienie tego skorpiona jest niebezpieczne w przypadku dzieci.

Węże i żmije

W Hiszpanii trzeba zwrócić uwagę na 5 gatunków węży i żmij, które są groźne dla ludzi:

• Malpolon monspessulanus. Ten gatunek węża jest największym wężem w Europie i może osiągać nawet dwa i pół metra długości. Można go znaleźć na całym półwyspie (z wyjątkiem północy), na obszarach o niskim zakrzewieniu, uprawach i nasłonecznionych otwartych przestrzeniach. Jad tego węża jest słabszy niż żmii, a ponieważ ma kły z tyłu podniebienia, zwykle nie wpuszcza jadu, jeśli ugryzie.
• Macroprotodon cucullatus. Można go znaleźć w południowej części półwyspu i na Balearach. Zamieszkuje kamieniste, piaszczyste, ciepłe tereny, krzewy i otwarte lasy. Jest nieuchwytny i często trudno go znaleźć. Jego jad nie jest silny.
• Vipera latastei. Jest to najczęściej spotykana żmija na Półwyspie Iberyjskim. Występuje na całym półwyspie z wyjątkiem gór Kantabryjskich i Pirenejów. Żmija ta znana jest z częstych ataków na ludzi, ale na szczęście posiada najmniej toksycznego jadu spośród trzech gatunków iberyjskich żmii. Zwykle występuje w siedliskach o średniej wysokości od 900 do 1100 metrów, w obszarach zarośli, łąk, kamiennych murów, lasów i suchych obszarów skalistych.
• Vipera seoanei (żmija kantabryjska). Zajmuje północ i północny zachód Półwyspu Iberyjskiego od Galicji po Nawarrę. Można ją znaleźć na polanach i drogach. Ma silniejszy jad niż poprzednia żmija, ale mniej niż żmija pirenejska.
• Vipera aspis (żmija pirenejska). Występuje w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego. Spośród trzech gatunków żmii w Hiszpanii jest to największy gatunek (dochodzący do 85 centymetrów długości) i najbardziej groźny. Można go znaleźć na skalistym, słonecznym terenie, w otwartych lasach i w krzewach. Jest to gatunek ściśle związany z siedliskiem alpejskim, zwykle przekraczający 2000 m n.p.m. Jak wszystkie żmije rozpoznać go można po podniesionym pysku, pionowej źrenicy i trójkątnej głowie. Ugryzienie tej żmiji jest bardzo bolesne i powoduje silny obrzęk w miejscu ugryzienia. Jeśli szybko się nie zareaguje skutki takiego ukąszenia mogą być tragiczne. Może okazać się niezbędna amputacja kończyny.

Skolopendra

Skolopendra to gatunek , znany również jako stonoga. Może występować w kolorze czarnym i żółtym. Najczęściej spotkać ją można w regionie Katalonii, prowincji Burgos, dolinie rzeki Ebro oraz w północnej części Półwyspu Iberyjskiego.

Po ukąszeniem skolopendry obszar ugryzienia należy unieruchomić i zastosować na niego zimne okłady. Zastosuj maść, która zawiera kortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe, a także środki przeciwbólowe. Jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem.

Meduzy

W wodach morskich Hiszpanii można spotkać wiele rodzajów meduz mniej lub bardziej groźnych. Oto niektóre z nich:

• Physalia physalis czyli żeglarz portugalski. Technicznie rzecz biorąc, nie jest to meduza, ale raczej kolonia polipów. Ma jasną, intensywnie niebieską i różowo-fioletową barwę, a mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów części pływającej (około 30×10 cm w największych okazach), jej drobne, trudne do zauważenia, trujące macki mogą przekraczać 20 metrów długości! Jest typowa dla wód Atlantyku o umiarkowanym klimacie, chociaż czasami można ją spotkać na Morzu Śródziemnym. Porusza się dzięki prądom powierzchniowym i wiatrowi. Żeglarz portugalski od dwóch lat pojawia się na plażach w mojej miejscowości.
• Chrysaora hysoscella, znana w Hiszpanii jako meduza kompasowa, charakteryzuje się żółtymi i pomarańczowymi odcieniami, pręgowanym wzorem i długimi mackami, które mogą osiągnąć długość pięciu metrów. Jej kolor jest żółtawo-biały, a na parasolu ma charakterystyczny promienisty wzór. Stosunkowo często można tę meduzę spotkać na Morzu Śródziemnym i Atlantyku, gdzie czasami tworzy roje. Powszechnie żyje na otwartych wodach, ale może zbliżyć się do wybrzeża niesiona przez prądy, szczególnie latem. Ukąszenie początkowo powoduje swędzenie i pieczenie. Natychmiast po tym pojawiają się zmiany rumieniowe i obrzęk, tworząc pręgi, które znikają po upływie dłuższego czasu.
• Meduza świecąca (Pelagia noctiluca) może mierzyć ponad 20 centymetrów średnicy. Ma 16 macek, które po rozłożeniu mogą osiągnąć ponad 20 metrów długości! Cała powierzchnia parasola tej meduzy pokryta jest brodawkami i ma charakterystyczny czerwono-różowy kolor. Występuje bardzo często na wodach otwartych i zbliża się do linii brzegowej poprzez wiatry od morza do wybrzeża, szczególnie w okresie letnim. Występuje obficie zarówno w Oceanie Atlantyckim, jak i Morzu Śródziemnym. Niebezpieczeństwo jest wysokie. Powoduje podrażnienie i pieczenie skóry, a nawet może pozostawić otwartą ranę, która może ulec infekcji. Ze względu na obfitość i długość macek, oparzona powierzchnia skóry może być duża, a skutki działania trucizny mogą powodować problemy oddechowe, sercowo-naczyniowe i dermatologiczne, które mogą trwać tygodniami, a nawet miesiącami.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej co zrobić jak oparzy cię meduza to zajrzyj do wpisu Bezpieczne wakacje w Hiszpanii.

Komar Tygrysi

Komara tygrysiego najczęściej można spotkać na wybrzeżu od granicy z Francją aż po rejony Malagi. Ja miałam (nie)przyjemność spotkać i zabić 2 komary tego gatunku u mnie w mieszkaniu. Całe szczęście odbyło się to przed ugryzieniem. Szacuje się, że przez pandemię populacja tego komara wzrosła o ponad 70%. Ryzyko związane z obecnością komara tygrysiego polega na jego zdolności do przenoszenia do 22 różnych typów wirusów, związanych z potencjalnie śmiertelnymi chorobami, takimi jak między innymi wirus Zika, Denga czy Chikungunya.

Rekiny

U hiszpańskich wybrzeży można spotkać kilka rodzajów rekinów, takich jak:

• rekin błękitny
• rekin olbrzymi
• rekin kosogon
• rekin Mako
• biały rekin

Są bardziej powszechne w Morzu Kantabryjskim i Oceanie Atlantyckim ze względu na chłodniejsze wody, podczas gdy w Morzu Śródziemnym trudniej je zobaczyć. Ostatnio nie odnotowano ataków na ludzi tych olbrzymów, ale lepiej nie kusić losu.

Orki

❗️La #DGMM ha extendido las restricciones a la navegación de veleros de hasta 15 m de eslora entre el cabo de Trafalgar y Punta Paloma (#Cádiz) para evitar incidentes con las orcas.🚢

🗓️Hasta el día 20 de agosto.

📸Imagen cedida por el grupo de investigación de orca atlántica. pic.twitter.com/q1m0jXuTO5

— Ministerio Transportes y Movilidad Sostenible (@transportesgob) August 6, 2021

Ostatnio zanotowano wzmożone ataki orek na łodzie w okolicach Kadyksu oraz Cieśniny Giblartarskiej. Kto by pomyślał, że orki staną się większym zagrożeniem dla ludzi niż rekiny. Jeśli planujesz wypad na katamaran lub jacht w tych okolicach, bądź czujny.

Wilki

Wilki w Hiszpanii objete są ochroną. Wilka iberyskiego uznano za gatunek zagrożony wyginięciem. Wilka można spotkać na całym obszarze Hiszpanii z przewagą liczebną na północy kraju. Szacuje się, że najwiecej zwierząt tego gatunku żyje w prowincji Zamora. Przez restrykcje związane z koronawirusem i tym, że praktycznie do zera była ograniczona mobilność ludzi, wilki chętniej zbliżały się do osad ludzkich. Od roku 2020 zanotowano w Hiszpanii zwiększone ataki wilków na fermy owiec czy kurczaków.

Dziki

Szacuje się, że w całej Hiszpanii jest ponad milion dzików a liczba ta bardzo szybko wzrasta. Dziki nie tylko są jedną z przyczyn wypadków drogowych, ale także co raz śmielej wchodzą do miast. W 2019 roku stado dzików zaatakowało w Barcelonie czterolatka, który czekał na swojego ojca przed wejściem do domu, aby wyprowadzić psa na spacer. Pies stanął w obronie malucha i niestety nie przeżył starcia z dzikami. Chłopiec z niewielkimi obrażeniami zdołał się ocalić. To nie jedyny taki atak w Barcelonie, bo innego dnia dziki zaatakowały spacerująca parkiem rodzinę. W Galicji dzik zaatakował od tyłu mężczyznę, który naprawiał ogrodzenie swojej posesji. Takich ataków jest w ciągu roku co raz więcej. Uważajcie, bo dziki zamieszkują cały obszar Hiszpanii.

Niedźwiedzie

W Hiszpanii wystepuje niedźwieź brunatny i jest on uznany za gatunek zagrożony wyginięciem. Największe prawdopodobieństwo, aby go spotkać to Pireneje, ale także rejon Kantabrii, Asturii i Kraju Basków. Szacuje się, że na terenie Hiszpanii żyje uch między 200 a 250 tysięcy. Wprawdzie ataki niedźwiedzi w Hiszpanii są rzadkością to ostatni miał miejsce w maju 2021 roku w miejscowości Sonande (Asturia). Atak miał miejsce o godzinie 21:30, kiedy 75-letnia kobieta spacerowała z bliskimi. Według naocznych świadków niedźwiedź pojawił się na poboczu drogi, uniósł się na tylnych łapach i zaatakował kobietę, uderzając ją i ciągnąc kilka metrów w dół drogi. Konieta przeżyła, ale odniosła poważne obrażenia i złamanie biodra.

Z misiem nie ma żartów, ale za to ja mam dla was żart/suchar na koniec:

Co robi wilk w szkole?
Pożera wiedzę.